335 Ecclesia in sua liturgia se angelis coniungit ad Deum ter sanctum adorandum; eorum invocat assistentiam (sic in oratione In paradisum deducant te angeli... liturgiae defunctorum, vel etiam in “Hymno cherubico” liturgiae Byzantinae ; peculiarius memoriam celebrat quorumdam angelorum (sancti Michaelis, sancti Gabrielis, sancti Raphaelis, Angelorum Custodum).
|
335 전례 안에서 교회는 천사들과 하나 되어, 하느님을 “거룩하시도다! 거룩하시도다! 거룩하시도다!”(194) 하고 찬미한다. (장례 예식의 기도문 “천사들이여, 이 교우를 천상 낙원으로 데려가시어…….”(195) 나, 또 비잔틴 전례의 ‘케루빔 찬미가’(196) 처럼) 교회는 천사의 도움을 청하며, 특별히 몇몇 천사(성 미카엘, 성 가브리엘, 성 라파엘과 수호천사)를 기념하며 그 축일을 지낸다.
|
336 Vita humana, inde a suo initio ad obitum, est eorum custodia et eorum circumdata intercessione. “Quod autem unicuique fidelium adsit angelus velut paedagogus quidam et pastor vitam dirigens nemo contradicet” Vita christiana, iam hic in terris, societatem beatam angelorum et hominum in Deo unitorum participat in fide.
|
336 사람은 일생 동안, 생명의 시작부터(197) 죽음에 이르기까지,(198) 천사들의 보호와(199) 전구로(200) 도움을 받는다. “모든 신자의 곁에는 그들을 생명으로 인도하는 보호자이자 목자인 천사가 있다.”(201) 이 지상에서부터 그리스도인의 삶은 신앙으로, 하느님 안에 결합되는 천사들과 인간들의 복된 공동체에 참여한다.
|